ילדות בפלסטין

كنت زيي زي اي طفل
הייתי כמו כל ילד אחר

برجع من المدرسة تعبان
חוזר מהבית ספר מותש

وبسأل امي عن الاكل
ושואל את אמא שלי לגבי האוכל

بتحايل علي أبوي عشان يزودلي مصروف اليوم
עושה מניפולציות על אבא שלי כדי שיספק שיתן לי (יספק לי) דמי כיס

واشتري فيو إي إشي بسيط أكلو مع صحابي
שאיתם אקנה משהו פשוט ואוכל אותו עם חבריי

كنت بحب السلام وبكره الحروب
אהבתי אז את השלום ושנאתי את המלחמות

وبدي أعيش أحلامي ومستقبلي
ורציתי להגשים (לחיות) את חלומותיי ואת העתיד שלי

مثل باقي البشر
כמו שאר בני האדם

بس باقي البشر ما سمحولي أكون زيهم
אבל שאר בני האדם לא הרשו לי להיות כמוהם

أول جندي محتل تعرفت عليه وأنا صغير
את החייל הכובש הראשון הכרתי בעודי קטן

لما اقتحم بيتنا واعتقل أبوي
כשפרץ לבית שלנו בכוח ועצר את אבא שלי
من هداك الوقت عرفت إنه صعب أعيش بهالبلد طفولتي

החל מאותו הרגע (הזמן) ידעתי שיהיה לי קשה להיות ילד (לחיות את ילדותי) בארץ הזו

راح مصروفي مع أبوي
יחד עם אבי הלכו דמי הכיס

وراحت مدرستي مع امي
והלימודים הלכו יחד עם אמי

صرت أنا ماقب عند الاحتلال بلقب غريب
התחילו לכנות אותי (התחלתי להיות מכונה) בכיבוש בתואר מוזר

قط الشوارع
חתול רחובות

حلو لقب بس أنا ما بحب أكون قط
כינוי יפה אבל אני לא רוצה להיות חתול

اسد الشوارع أحلا
עדיף להיות אריה רחובות