في كتير قصص صارت معي ممكن احكيلك اياهن
יש הרבה סיפורים שקרו לי שאוכל לספר לכם
بس وحدة من القصص يلي مستحيل أنساها إني بيوم من الأيام كنت بالمدرسة
אבל יש סיפור אחד שלעולם לא אשכח, שקרה ביום מן הימים כשהייתי בבית הספר
وعم بتناقش أنا وزملائي والأستاذ، وكل واحد بحكي قديش بيته وسيع وكبير وما إلى ذلك
ובדיוק התדיינו אני וחבריי לכיתה והמורה, וכל אחד סיפר כמה הבית שלו מרווח וגדול וכן הלאה
وأنا وقتها كنت ساكن في بيت العائلة، يعني أنا وأبي وأمي وخواتي ساكنين في غرفة واحدة
ואני בזמנו גרתי בבית המשפחה, כלומר אני ואבא שלי ואמא שלי ואחיותיי גרנו בחדר אחד
المهم لما روحت عالبيت حكيت لأمي عن الي صار
בקיצור, כשהגעתי הביתה סיפרתי לאמא שלי על מה שקרה
فسألتني أمي، طب وانتا شو حكيتلهم؟
ואז אמא שלי שאלה אותי, טוב מה אמרת להם?
فقلتلها انو زيي زيهم، قلت انو بيتي كبير ووسيع
אז אמרתי לה שכמוהם אמרתי שיש לי בית גדול ומרווח
قامت امي اتطلعت فيو قالتلي انو يما..
אמא שלי קמה, הסתכלה עליי ואמרה לי, בני..
الفقر مش حرام ولا عيب، بس الكذب هو الحرام والعيب
העוני הוא לא אסור ולא בושה, אבל השקר הוא אסור והוא בושה
بصراحة الكلمتين هدول غيروا كتير بحياتي فحسيت انو ممكن يفيدوك بحياتك
בכנות מילים אלו שינו הרבה בחיים שלי והרגשתי שאולי הן יועילו לחיים שלכם
لا تخجل لو كنت فقير، بس أخجل لو كنت كذاب
אל תתבייש אם אתה עני, תתבייש אם אתה שקרן
الفقر فيك تغيره، بس لو صرت كذاب، حتضل كذاب
את העוני אתה מסוגל לשנות, אבל אם נהיית שקרן, אתה תישאר שקרן